پلاياي كوير بجستان داراي لايهاي از رسوبات قليايي متشكل از نمكهاي مختلف است. پلايا در واقع همان حوضهي خشك درياچه (lake bed) است كه در مناطق با آب و هواي نيمه خشك و خشك بوجود مي آيد و تحت نامهاي درياچههاي خشك فلاتهاي قليايي يا فلانهاي شور و نمي ناميده مي شوند. اين لند فرم در فصل مرطوب از آب پوشيده ميشود. پلاياي بجستان با مساحت حدود 3725 كيلومترمربع، دومين پلاياي بزرگ ايران است. آب و هواي حوزه آبگير و پلايا گرم و خشك است. درياچه فصلي يا موقتي در فصول مرطوب سال (زمستان و اوايل بهار) تشكيل ميشود. اين درياچه در هنگام پرآبي حدود 20 كيلومتر طول و 15 كيلومتر عرض دارد و با حدود 290 كيلومترمربع حدود 70% از كل پلاياي بجستان را شامل مي گردد. در فصول گرم و خشك سال در اثر تبخير شديد تمامي آب درياچه تبخير و تبديل به املاح تبخيري (به ويژه نمك) مي شود. ضخامت قشر نمك به حدود يك متر ميرسد. درياچه فصلي بجستان مانند نگيني در دل كوير ميدرخشد و چه بسيارند زمينشناسان، جغرافيدانان و گردشگراني كه حاضرند به خاطر مشاهده اين پديده طبيعي رنج سفر را بر خود هموار سازند. پلاياي بجستان يكي از منحصربهفردترين محيطهاي رسوبي دنيا است كه به دليل ايجاد درياچهي فصلي بزرگ به مساحت 300 كيلومترمربع در فصل زمستان مي تواند به عنوان يك جاذبه گردشگري مورد توجه گردشگران علاقهمند به علوم طبيعي كه براي ديدن چنين زيباييهايي به گوشه و كنار جهان سرميكشند، در صورت فراهم شدن امكانات و معرفي اين پديده بي شك به اين ديار نيز سفر مي كنند.